پرش به محتوا

تاب‌آوری شهری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دمپر جرمی تنظیم‌شده در تایپه ۱۰۱، سومین آسمان‌خراش بلند جهان

تاب‌آوری شهری (به انگلیسی: Urban resilience) [۱] معمولاً به عنوان «توانایی قابل اندازه‌گیری هر سیستم شهری با کارکردهای گوناگون و سازوکار آن با محیط و اندرکنش‌های موجود و احتمالی با ساکنانش، برای حفظ تداوم و استمرار عمل‌کرد در سطح مطلوب در طول همه تنش‌ها و پس از اعمال تغییرات در اثر اعمال آن‌ها، در حالی که سازگاری مثبت و تبدیل به سمت پایداری است» تعریف می‌شود.[۲] بنابراین شهر تاب‌آور، شهری است که برای آماده شدن و پاسخگویی به همه گونه مخاطرات - طبیعی و انسانی، ناگهانی و کند، مورد انتظار و غیرمنتظره - ارزیابی، برنامه‌ریزی و اقدام می‌کند. شهرهای تاب‌آور موقعیت بهتری برای محافظت و ارتقای زندگی مردم، تضمین دستاوردهای توسعه، ایجاد یک محیط قابل سرمایه‌گذاری و ایجاد تغییرات مثبت دارند.[۲] بحث دانشگاهی تاب‌آوری شهری در درجه اول بر سه تهدید متمایز متمرکز شده‌است. تغییرات آب و هوایی، بلایای طبیعی و تروریسم.[۳][۴] تاب‌آوری در برابر این تهدیدها در زمینه جنبه‌های غیرکالبدی و همچنین کالبدی برنامه‌ریزی و طراحی شهری مورد بحث قرار گرفته‌است.[۵][۶][۷] بر این اساس، راهبردهای تاب‌آوری تمایل دارند که از دیدگاه مقابله با تروریسم، سایر بلایای طبیعی (زمین‌لرزه، آتش‌سوزی، سونامی، سیل‌های ساحلی، شراره‌های خورشیدی و دیگر) و پذیرش زیرساخت‌های انرژی پایدار برررسی شوند.[۸]


دفتر کاهش ریسک بلایای سازمان ملل متحد (UNISDR) تاب‌آوری شهری را توانایی یک سیستم، اجتماع یا جامعه در معرض خطر برای مقاومت، جذب، انطباق، تغییر و بازیابی به‌موقع و کارآمد از اثرات یک خطر با اقداماتی همچون حفظ و بازسازی ساختارهای اساسی و مدیریت ریسک تعریف می‌کند و شبکه جهانی ۱۰۰ شهر پایدار، تاب‌‎آوری را صرف‌نظر از چالش‌ها، بقا و شکوفایی می‌داند.[۹]

منابع

[ویرایش]
  1. «ارزیابی تاب آوری شهری». رسانه تاب آوری ایران. ۱۶ آبان ۱۴۰۳. دریافت‌شده در نوامبر ۶, ۲۰۲۴.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Mariani, Luisana. "Urban Resilience Hub". urbanresiliencehub.org. Retrieved 2018-04-04.
  3. Coaffee, J (2008). "Risk, resilience, and environmentally sustainable cities". Energy Policy. 36 (12): 4633–4638. doi:10.1016/j.enpol.2008.09.048.
  4. Pickett, S. T. A.; Cadenasso, M. L.; et al. (2004). "Resilient cities: meaning, models, and metaphor for integrating the ecological, socio-economic, and planning realms". Landscape and Urban Planning. 69 (4): 373. doi:10.1016/j.landurbplan.2003.10.035.
  5. Sharifi, Ayyoob (October 2019). "Urban form resilience: A meso-scale analysis". Cities. 93: 238–252. doi:10.1016/j.cities.2019.05.010.
  6. Sharifi, Ayyoob (February 2019). "Resilient urban forms: A macro-scale analysis". Cities. 85: 1–14. doi:10.1016/j.cities.2018.11.023.
  7. Sharifi, Ayyoob (January 2019). "Resilient urban forms: A review of literature on streets and street networks". Building and Environment. 147: 171–187. doi:10.1016/j.buildenv.2018.09.040.
  8. Sharifi, Ayyoob; Yamagata, Yoshiki (July 2016). "Principles and criteria for assessing urban energy resilience: A literature review". Renewable and Sustainable Energy Reviews. 60: 1654–1677. doi:10.1016/j.rser.2016.03.028.
  9. «تاب‌آوری شهری چیست + نمونه‌های موفق شهری». ایمنا. ۲۰۲۳-۱۱-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۲.